قلم زنی که به دستش دوباره ماژیک است

سزای گفتن صدها هزار تبریک است

چه آبشار قشنگی زکوه می ریزد

بسان شال سفیدی که بسته ای شیک است

به انحراف نیفتاده راهمان گم شد

چرا که خط لب این نگار باریک است

بیا به دیدن حالم همیشه پی در پی

مسیر دور تو با این قطار نزدیک است

نفس کشیدن من بی تو هست به تاثیر

دمی که نور نباشد مسیر تاریک است